5 چێا که تئیی ایمان و تئیی مِهرئے هال منا سَر بئیگا اِنت، هما ایمان که ترا هُداوندێن ایسّائے سرا هستاِنت و هما مِهر که ترا په سجّهێن پلگارتگێنان هستاِنت.
آ پاک و پَلگارتگێن که زمینا اَنت، هما شَرَپمند اَنت که منی سجّهێن شادمانی همایانی سئوَبا اِنت.
من یَهودی و یونانی، دوێن پنت و سۆج داتگاَنت که چه وتی رَدێن کاران تئوبه بکننت، هُدائے راها بگرنت و مئے هُداوندێن ایسّائے سرا ایمان بیارنت.
هُدائے پَلگارتگێن مردمانی هاجتان پوره کنگا شریکدار ببێت و وتی لۆگئے دروازگا په دَرامدانی مهمانداریا پَچ بکنێت.
چێا که ایسّا مَسیهئے راها سُنّت بئیگ و نبئیگئے مانا یَکّ اِنت، تهنا هما ایمانا مانا هست که چه مِهرئے راها وتا زاهِرَ کنت.
بله تیموتاووس نۆکی چه شمئے کِرّا واترّ بوتگ و مئے کرّا آتکگ و شمئے باور و مِهرئے بارئوا وشّێن هالے گۆن اِنتی. مارا گوَشتی که شما مُدام مارا په شَرّی یاتَ کنێت و شمارا په مئے دیدارا زهیرَ کنت، اَنچُش که مارا په شما زهیرَ کنت.
منی بْرات! منا تئیی مِهرانی سئوَبا مزنێن وَشّی و دلبَڈّیے رستگ، چێا که تئو پلگارتگێنانی دل، آرام و تاهیر داتگ.
آییئے هُکم همِش اِنت که آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے نامئے سرا باوَرمند ببێن و وتمانوتا مِهر بکنێن، هما پئیما که مارا هُکمی کرتگ.