2 ”شما وشَّ زانێت که دو رۆچا رَند سَرگوَزئے ائییدَ بیت و انسانئے چُکّ په سَلیب کَشّگا گِراێنگَ بیت.“
کُربانیگئے هۆنا هُمیری چیزّێئے همراهیا پێش مکن. سَرگوَزئے ائییدئے کُربانیگا تان سباها اێر مکن.
سَرمچارێن شَمون و یَهودا اِسْکَریوتی، هما که رندا ایسّایی دْرۆهگی و دژمنانی دستا دئیگی اَت.
وهدے جَلیلا یکجاه بوتنت، ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”انسانئے چُکّ دْرۆهگَ بیت و اَنچێن مردمانی دستا دئیگَ بیت
گوَشتی: ”من سکّ مئیاریگ آن که یکّ بێگناهێن مردمے په کۆشارێنگا گراێنتگ.“ بله آیان پَسّئو دات: ”ما چۆن کنێن، تئو بزانئے و تئیی کار.“
گۆن آیان گوَشتی: ”منی مسترێن اَرمان همے بوتگ که گرانێن سکّی و سۆریانی سگّگا پێسر، اے سَرگوَزئے شاما گۆن شما هۆریگا بوَران.
یَهودیانی سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت و بازێن مردمے چه مُلکئے سجّهێن هَند و دَمگان اورشَلیما آتکگاَت که چه ائییدا پێسر پاکیزگیئے رسمان پوره بکننت.
چه سَرگوَزئے ائییدا شَش رۆچ پێسر ایسّا بئیتاَنیایا شت که ایلازَرئے لۆگ همۆدا اَت، هما ایلازَر که ایسّایا چه مُردگان زِندگ کرتگاَت.
ایسّائے دْرۆهۆک یَهودایا آ جاگهَ زانت، چێا که ایسّا و آییئے مُرید گێشتر همۆدا یکجاهَ بوتنت.
اے ڈئولا بوت تانکه ایسّائے هما هبر راست و سَرجم ببیت که وتی مرکئے وَڑ و پئیمئے بارئوا کرتگاَتی.
یَهودیانی پِسَه، بزان سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت. پمێشکا، ایسّا اورشَلیما شت.