26 چه مسترێن دینی پێشوائے هِزمتکاران یکّے هما مردئے سیاد اَت که پِتْرُسا آییئے گۆش بُرِّتگاَت. گۆن پِتْرُسا گوَشتی: ”من وَه ترا گۆن آییا هما باگا دیست. تئو هما نهائے؟“
دمانێا رَند، اۆدا اۆشتاتگێن مردم پِتْرُسئے کِرّا آتکنت و گوَشتِش: ”اَلّما تئو چه همایان ائے، چه تئیی گالوارا اَنچُش جاهَ کئیت.“
کمّے وهدا رَند، دگرێا پِتْرُس دیست و گوَشتی: ”تئو هم چه همایان ائے.“ پِتْرُسا پَسّئو دات: ”او مرد! من چه آیان نهآن.“
ایسّایا اے هبر کرتنت و نون گۆن وتی مُریدان کِدْرونئے دَرَگئے آ دستا شت. اۆدا باگے هستاَت، ایسّا و آییئے مُرید همۆدا شتنت.
شَمونپِتْرُسا زَهمے گۆن اَت. همے وهدا، وتی زَهمی کَشّت، زْرابے جت و مسترێن دینی پێشوائے نئوکرئے راستێن گۆشی بُرّت. نئوکرئے نام مَلکاس اَت.