1 ایلازَر نامێن مردے ناجۆڑ اَت. آ، مَریَم و آییئے گهار مَرتائے مێتگ بئیتاَنیائے مردمے اَت.
کَمّے وهدا رند ایسُّپا هال رست که تئیی پت نادْراه اِنت. گڑا آییا وتی دوێن مردێنچُکّ مَنَسی و اِپراێم زرتنت و شت.
گڑا ایسّایا آ یله کرتنت و چه شهرا ڈنّ در آتک و بئیتاَنیائے مێتگا وتی شپی رۆچ کرت.
وهدے اورشَلیمئے نزّیکّا، زئیتونئے کۆهئے دامُنا بئیتپاجی و بئیتاَنیائے مێتگان رَستنت، گڑا ایسّایا دو مرید رئوان دات و
اے هبران و رند ایسّایا گوَشت: ”مئے دۆستێن ایلازَر وپتگ، بله منَ رئوان و آییا پادَ کنان.“
بئیتاَنیا تان اورشَلیما، کِساس سئے کیلومیتر اِنت.
بازێن یَهودیے، مَرتا و مَریَمئے کِرّا په آیانی براتئے پُرسا آتکگاَت.
ایلازَرئے گهاران په ایسّایا کُلئو دێم دات: ”او هُداوند! تئیی دۆستێن مردم نادْراه اِنت.“
وهدے ایسّایا ایلازَر تئوار جت و چه کَبرا زِندگا در کرت، بازێنے همۆدا اَت. آیان اے چیزّانی بارئوا شاهدیَ دات.
بازێن یَهودیے سهیگ بوت که ایسّا همِدا اِنت. مزنێن رُمبے آتک و مُچّ بوت. تهنا ایسّائے سئوَبا نئیاتکنت، ایلازَرئے چارگا هم آتکنت که ایسّایا زندگ کرتگاَت.
همے رۆچان ناجۆڑ بوت و مُرت. آییئے جۆنِش شُشت و لۆگئے بُرزادی بانا اێر کرت.