شما وتی پت، بزان اِبلیسئے چُکّ اێت و هماییئے مُراد و واهگانی سرا کار کنگَ لۆٹێت. آ چه بِنداتا هۆنیگے و چه راستیا دور اِنت، چێا که آییا هچّ راستی مان نێست. وهدے درۆگَ بندیت، وتی جندئے دلئے هبرا کنت، چێا که درۆگبندے و درۆگانی پت اِنت.
چێا که گُنهکارێن تَب و سَرِشتئے واهَگ پاکێن روهئے هِلاپ اَنت و پاکێن روهئے واهگ گُنهکارێن تَب و سَرِشتئے هِلاپ اَنت. اے گۆن یکدومیا جنْگا اَنت و پمێشکا شما آ کارانَ نکنێت که کنگِشَ لۆٹێت.
یکّ وهدے ما هم بےاَگل و ناپرمان و گُمراه بوتگێن و هر پئیمێن بدێن واهگ و هئوا و هئوَسانی گلام بوتگێن. ما وتی زند بدکاری و هسدّئے تها گوازێنتگ. نَپرتئے هکدار بوتگێن و ما گۆن یکدومیا نَپرت کُرتگ.