10 چه یکّێن دپا ستا و سنا هم درَ کئیت و بددْوایی و نالت هم. او براتان! نباید اِنت چُش ببیت.
گڑا اَبیمَلِکا اِبراهێم لۆٹاێنت و گوَشت: ”تئو چێا گۆن ما چُش کرت؟ من تئیی کجام کار هراب کرتگاَت که تئو منی جند و منی مُلک چُشێن مزنێن گناهے سرا داتنت؟ تئو گۆن من اَنچێن کارے کرت که کَسّ گۆن کَسّا نکنت.“
اگن کَسے شمارا آزار برسێنیت په آییا برکت بلۆٹێت، برکت بلۆٹێت و نالت مکنێت.
اِشیا ابێد تَمبَلی و جاندُزّی آدتَ کننت و لۆگ په لۆگَ رئونت. تهنا جاندُزَّ نبنت، هبر هم برنت و کارنت، هرکَسی کارا کارَ دارنت و اَنچێن هبرَ کننت که باید مکننت.
او منی دُردانگان! رَد مئوَرێت.
او منی دُردانگان! شَرّ دلگۆش بکنێت. هرکَس باید اِنت اِشکنگا تئیار ببیت، بله هبرا اِشتاپ مکنت و زوتّ زَهر مگیپت.
او منی براتان! چُش مبیت، چه شما بازێنے استاد ببیت. چێا که زانێت، ما استادانی سرا گرانترێن دادرسیَ کپیت و
بوتَ کنت چه یکّێن چَمّگا سۆرێن و وشّێن آپ برُمبیت؟
گۆن همے زبانا وتی هُداوندێن پتا ستا کنێن و گۆن همے زبانا هما مردمان نالتَ کنێن که هُدایا وتی شِکل و دْرۆشما اَڈّ کرتگاَنت.
گۆن هچکَسا بدیئے بدلا بدی مکنێت. اگن کسێا شمارا زاه و زَکَت کرت، آییا زاه و زَکَت مکنێت، اِشیئے بدلا په آییا نێکێن دْوا بلۆٹێت که په همے کارا گْوانک جنَگ بوتگێت و چه همِشیا شمارا برکتَ رسیت.