من ترا هُداوندئے سئوگِندا دئیان، آسمان و زمینئے هُدائے سئوگِندا دئیان، که چه اے کَنهانیان، که من اِشانی نیاما زِند گوازێنگا آن، چه اِشانی جنکّان منی چُکّا جَنَ ندئیئے.
نون رِبِکّایا گۆن اِساکا گوَشت: ”من اے هیتّی جنێنانی سئوَبا چه زندگیا بێزار آن. اگن آکوبا چه اے مُلکئے جنکّان، چه اے وڑێن هیتّی جنکّان یکّے سانگ کرت، گڑا من بمراتان.“
نون جنێنا چارِت که آ درچکئے بر گوَشئے په ورگا وشّ و گِندگا زێبا اِنت و په زانتکار بئیگا دِلواه. گڑا آییا چه درچکئے بَران زُرت و وارت و وتی مردارا هم داتی، که همراه اَتی. مردا هم وارت.
گۆن ناپاک و زِنهکارێن چمّان، هچبر چه گناها سێرَ نبنت و سُست و نِزۆرێن مردمان په مَندر و رِپک وتی داما پِرّێننت. اے مردم تَماه و لالچا بلد و زانتکار اَنت، نالت بوتگێن اَنت.