2 اِساکا گوَشت: ”بچار، من پیر آن و نزانان کجام رۆچا مِران.
پمێشکا وتی سِلاهان، وتی تیردان و کمانا بزور و گیابانا برئو و په من شکارے بکن.
وهدے اِسراییلئے مرکئے وهد نزّیکّ بوت، وتی چُکّ ایسُّپی لۆٹاێنت و گوَشتی: ”منی سرا مهربانیے بکن. وتی دستا منی زانئے چێرا اێر کن و کئول بدئے که گۆن من مِهر و وپا کنئے و منا مِسرا کبرَ نکنئے.
اِسراییلا گۆن ایسُّپا گوَشت: ”من همے زوتّانَ مِران، بله هُدا گۆن شما گۆنَ بیت و شمارا شمئے پت و پیرُکانی مُلکا پرَ تَرّێنیت.
شما نزانێت که لۆگئے هُدابُند کجام رۆچ و چِه وهدا کئیت؛ بێگاها، شپنێما، بامگواها یا سباهئے وهدا؟ پمێشکا سار و هُژّار بێت.
شما همینچُک هم نزانێت که باندا چے بیت. شمئے زِند چیّے؟ شما باپ و هُرمئے پئیما اێت که دمانُکێا گِندگَ بیت و پدا گارَ بیت.