پێدایش 24:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³ من ترا هُداوندئے سئوگِندا دئیان، آسمان و زمینئے هُدائے سئوگِندا دئیان، که چه اے کَنهانیان، که من اِشانی نیاما زِند گوازێنگا آن، چه اِشانی جنکّان منی چُکّا جَنَ ندئیئے.

پێدایش 24:3 Kruisverwysings

پێدایش 14:19

آییا اِبرام برکت دات و گوَشت: ”اِبرام! ترا چه بُرزین اَرشئے هُدا، آسمان و زمینئے اَڈّ کنۆکئے نێمگا برکت برسات.

پێدایش 14:22

اِبراما گۆن سُدومئے بادشاها گوَشت: ”من هُداوندئے دێما، بُرزێن اَرشئے هُدا، آسمان و زمینئے جۆڑ کنۆکئے دێما دست چِست کرتگ و سئوگند وارتگ

پێدایش 21:23

نون اِدا گۆن من هُدائے سئوگندا بوَر که منا یا منی چُکّان یا منی اۆبادگان ردَ ندئیئے. هما پئیما که من گۆن تئو مهربان بوتگان، تئو گۆن من و گۆن منی مُلکا همے پئیما مهربان بئے، گۆن همے مُلکا که تئو دَرامدێئے هسابا نِشتگئے.“

پێدایش 24:7

هُداوند، آسمانئے هُدا، هما که منا چه منی پتئے لۆگ و منی پێدائِشئے مُلکا اِدا آورتی، هما هُدا که گۆن من هبری کرت، کَسم و سئوگِندی وارت و کئولی کرت که ’چه منی نێمگا اے سرڈگار تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت‘، هما هُدا وتی پرێشتگا چه تئو پێسر راهَ دنت که تئو چه اۆدا په منی چُکّا جَنے در گێتک بکنئے.

پێدایش 27:46

نون رِبِکّایا گۆن اِساکا گوَشت: ”من اے هیتّی جنێنانی سئوَبا چه زندگیا بێزار آن. اگن آکوبا چه اے مُلکئے جنکّان، چه اے وڑێن هیتّی جنکّان یکّے سانگ کرت، گڑا من بمراتان.“

پێدایش 28:1

اِساکا آکوب لۆٹاێنت و برکت دات. هُکمی دات و گوَشتی: ”کَنهانی جنکّے سانگ مکن.

پێدایش 28:8

نون ایسّو سرپد بوت که کَنهانی جنێن منی پت اِساکا چینچُک نادۆست اَنت.

پێدایش 34:9

گۆن ما سانگبندی بکنێت. وتی جنکّان مارا بدئیێت و مئیگان شما بزورێت.

پێدایش 38:2

اۆدا آییا شۆها نامێن مردێئے جنکّ دیست. شۆها کَنهانیے اَت. یَهودایا شۆهائے جنکّ سانگ کرت. گۆن آییا یکجاه بوت و

پێدایش 47:31

آکوبا گوَشت: ”سئوگند بوَر.“ ایسُّپا گۆن آییا سئوگند وارت. اِسراییلا نپادئے سرونا په اَدب سر جَهل کرت.

پێدایش 50:25

ایسُّپا گۆن اِسراییلئے چُکّان گوَشت: ”سئوگِند بوَرێت که وهدے هُدا شمئے مَدتا کئیت، منی هڈّان چه اے جاگها برێت گۆن.“

پێدایش 6:2

هُدائے مردێن‌چُکّان دیست که جنکّ شَررنگ و زێبا اَنت. گڑا په وت جنکِّش گچێنَ کرت و زُرت.

پێدایش 6:4

آ رۆچان و رند هم زمینئے سرا نِپیلیم هست‌اَتنت. هُدائے مردێن‌چُکّ که انسانانی جنکّانی کِرّا شتنت، اے جنِکّان چُکَّ آورت. اے چُکّ کوَهنێن زمانگئے مَزَن‌مَرد و نامدارێن مردم اَتنت.

زَبور 115:15

هُداوند شمارا برکت دئیات، زمین و آسمانئے اَڈّ کنۆک.

زَبور 136:26

بُرزێن اَرشئے هُدائے شُگرا بگرێت که مِهری اَبدمان اِنت.

دَرگوَز 20:7

مُپت و وَتسرا وتی هُداوندێن هُدائے ناما مگِر. هرکَس که مُپت و وتسرا هُداوندئے ناما گیپت، گُنهکارَ بیت.

دَرگوَز 22:11

گڑا آیانی جێڑه هُداوندئے سئوگندئے سرا گیشّێنگ ببیت که آییا اَمانت کرتگێن مال دست نجتگ. دَلوَتئے واهند اے سئوگندئے سرا رازیگ ببیت و سئوگندئے ورۆک مَلام پُرّ مکنت.

دَرگوَز 23:13

منی اے سجّهێن هبر که من گۆن شما کرتنت، اِشان دلگۆش کنێت. آ دگه هُدایانی ناما مگِرێت. چه شمئے دپا آیانی نام هم در مئیئیت.“

دَرگوَز 34:16

وهدے شما په وتی مَردێن‌چُکّان آیانی جنێن‌چُکّان گچێنَ کنێت، آ جنێن‌چُکّ وتی بُتێن هُدایان سُجدهَ کننت و شمئے مردێن‌چُکّان هم وتی هُدایانی سُجدها پرماینت.