23 اگن اے کارا بکنئے و آ منی کرّا پریات بکننت، من اَلّم آیانی پریاتان گۆشَ داران.
بله اَلبت تئو گندئے. سَکّی و سۆریانَ گندئے، تان کار و اِهتیارا وتی دستا بدارئے. بزّگ و بێچارگ وتا تئیی سپردگَ کننت، چۆرئوانی مَدَت کنۆک تئو ائے.
منَ زانان که هُداوند په بزّگان دادرسی و په هاجتمندان اَدل و انساپَ کنت.
هرکَسا که هُدائے تُرس دلا اِنت، هُدا آییئے واهگان پورهَ کنت و آییئے پریاتان گۆشَ داریت و رَکّێنیتی.
وتی پرێشانیانی تها هُداوندُن تئوار جت و کُمک لۆٹگئے پریاتُن وتی هُدائے گوَرا بُرز کرت. آییا چه وتی پرستشگاها منی تئوار اِشکت و منی کُمک لۆٹگئے پریات آییئے گۆشان رَست.
هُدا وتی پاکێن بارگاها چۆرئوانی پت اِنت و جنۆزامانی دادرس.
چێا که بلکێن آییئے پۆشاک اێوکا همِش اِنت، گڑا چے پِر بدنت و بوَپسیت؟ اگن منی کرّا پریات بکنت، من گۆشَ داران، چێا که من مهربان آن.
نون بارێن هُدا گۆن وتی گچێن کرتگێنان، که شپ و رۆچ گۆن آییا په وتی هَکّا پریاتَ کننت، هَکَّ نکنت؟ په آیانی هَکرَسیا دێرَ کنت؟
بچارێت، انّون هما کارنده و دِهکانانی مُزّ شمئے هلاپا کوکّارَ کنت، که آیان شمئے ڈگارانی کِشار رۆن و مۆش کرتگاَنت و شما گۆن مَندر و رپک آیانی مُزّ نداتگ. آ رُنۆکانی اے پریات، زۆرمندێن هُداوندئے گۆشا رَستگ.