20 پتا گۆن وتی جنکّان گوَشت: ”گڑا کُجا اِنت؟ شما آ مرد چێا نئیاورتگ گۆن؟ تئواری کنێت، بِلّی کئیت و نانَ وارت.“
شما که وتی هِزمتکارئے کرّا آتکگێت، بِلّ په شما ورگَ کاران، آپ و تامے بکنێت و رندا دێما برئوێت.“ گوَشتِش: ”شَرّ، هرچے که تئو گوَشئے.“
لابانا اَنچۆ که وتی گهارزاتک آکوبئے هال اِشکت، تچانا آتک، آکوبی گوَراَمباز کرت، چُکّت و وتی لۆگا برتی. آکوبا سجّهێن گپّ گۆن لابانا جتنت و
همۆدا، کۆهستگێن دَمگا کُربانیگے کرتی و سیاد و وارِسی ورگێا داوَت داتنت. ورگا رند شپا همۆدا داشتِش.
تان ایسُّپئے آیگا، نێمرۆچئے وهدا، آیان وتی ٹێکی تئیار کرتنت، چێا که اِشکتگاَتِش که ما سُبارگا همِدا اێن.
آیان گوَشت: ”مرۆچی مِسریێا مارا چه شپانکانی دستا رَکّێنت. آپی هم کَشِّت و رمگی آپ دات.“
موسّا مردئے کرّا جَهمنند بئیگا رازیگ بوت و مَردا وتی جنکّ سَپورَه گۆن موسّایا سور دات.
آ وتی شرّێن کارانی سئوَبا وَشنامێن مردمے ببیت. اَنچێن مردمے ببیت که وتی چُکّی شَرّ رۆدێنتگاَنت، مهمانداریای کرتگ، پلگارتگێنانی هِزمتی کرتگ، پرێشانێن مردمانی کُمکّی کرتگ و په هر پئیمێن شَرّێن کارا مُدام تئیار بوتگ.