چه سجّهێن مهلوکئے نیاما بودناکێن مردم گچێن کن، هما که هُداتُرس و پُراِهتبار اَنت و چه نارئواێن پائِدگا نپرتَ کننت. مهلوکا هزار هزار، سد سد، پنجاه پنجاه و ده دها بهر کن و چه اے مردمان هر یکّے، یکّ ٹۆلیێئے مستر کن.
اے هما تَمبو اَت که مئے پیرێنان چه وتی بُنپیرُکان رَستگاَت و یوشائے کماشی و سرۆکیا، مئے پت و پیرُکان گۆن وت هما وهدا آورت که اے مُلکِش گپت و هُدایا آ دگه کئوم آیانی چمّانی دێما گلّێنتنت و تان داوودئے وهدا، آ تَمبو همے مُلکا اَت.