Biblia Todo Logo
Aanlyn Bybel

- Advertensies -




دَرگوَز 15:11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

11 او هُداوند! هُدایانی نیاما کئے تئیی پئیما اِنت؟ کئے تئیی پئیما پاکیا مَزَن‌شان اِنت؟ تئیی پُرشانێن کار سَتا کرزنت و تئو هئیران کنۆکێن کارَ کنئے.

Sien die hoofstuk Kopieer




دَرگوَز 15:11
51 Kruisverwysings  

کئے مئے هُداوندێن هُدائے ڈئولا اِنت؟ مئے هُدا بُرزاد، وتی بادشاهی تهتا نِشتگ.


منی جانئے گۆشت چه تئیی تُرسا لرزیت و منا چه تئیی رهبندانَ تُرسیت.


هما یکّێنئے شگرا بگرێت که مزنێن مۆجزهَ کنت، مِهری اَبدمان اِنت.


هُداوند وتی همُک راها آدل اِنت، وتی سجّهێن کاران وپادار.


شما، او هُداتُرسان! آییا بنازێنێت. او آکوبئے سجّهێن چُکّ و اۆبادگان! آییا اِزّت و شان بدئیێت. او اِسراییلئے پدرێچان! آییئے هئیبتا بچارێت.


آ وهدا هر بند و بۆگُن گوانکَ جنت: ”او هُداوند! تئیی مَٹّ کئے اِنت؟ تئو نێزگارا چه زۆراورترێنا رَکّێنئے و نزۆر و هاجتمندا چه پُل و پانچ کنۆکا.“


زمینِت جُمبێنتگ و تَل داتگ، تَلانی بگر که لرزگا اِنت.


بیاێت و بچارێت که هُدایا چے کرتگ، اَجبێن کار په بنی آدما.


او هُداوند! تئیی کاران یاتَ کنان، تئیی اَجَبێن کاران که تئو پێشی زمانگان کرتگ‌اَنت.


تئو هما هُدا ائے که اَجَبێن کارَ کنت. تئو وتی زۆر و واک سجّهێن کئومانی نیاما پێش داشتگ،


تئیی راه چه مزنێن دریایا گوَست و تئیی کِشک چه مزنێن آپان، بله تئیی پادانی پد گِندگ نبوتنت.


که تئو مزن ائے و اجبێن کارَ کنئے، هُدا تهنا تئو ائے.


او هُداوند! هُدایانی نیاما کَسّ تئیی مَٹَّ نبیت و تئیی کار بێمَٹّ اَنت.


بێشَکّ، مئے بادشاه هُداوندئیگ اِنت، مئے اِسپر، اِسراییلئے پاکێنئے.


کئے تئیی هِژمئے ترُندیا زانت؟ تئیی گَزب دلا تُرسَ نادێنیت.


نون منَ زانان که هُداوند چه آ دگه سجّهێن هُدایان مستر اِنت. چێا که وتی مهلوکی چه گُروناکێن مِسریانی زُلم و زۆراکیان رَکّێنت.“


چه من اَبێد ترا دگه هچّ هُدا مبیت.


من وتی دستا شهارَ دئیان و مِسرا گۆن وتی هما سجّهێن اَجَبَّتێن کارانَ جنان که منِش آیانی نیاما کنان. گڑا پِرئون شمارا رئوگا کِلّیت.


پِرئونا گوَشت: ”باندا.“ موسّایا گوَشت: ”اَنچُشَ بیت که تئو گوَشئے. پُگُل چه تئو و تئیی لۆگان، چه تئیی هِزمتکار و مردمان دورَ بنت و تهنا کئورا جَلّنت، تانکه تئو بزانئے که مئے هُداوندێن هُدائے مَٹّ نێست.“


هارونا وتی دست مِسرئے آپانی سرا شهار دات، پُگُل در آتک و مِسرئے مُلکا مان رِتکنت.


چێا که اے رندی من وتی سجّهێن کَهران تئیی جند و تئیی هِزمتکار و تئیی مردمانی سرا دئورَ دئیان که تئو بزانئے که سجّهێن دنیایا منی پئیمێن نێست.


من شمارا کَڈّنَ کنان و گوَشان که چه کئیا بتُرسێت. چه هماییا بتُرسێت که کُشتَ کنت و کُشگا رَند دۆزها دئور دئیگئے واکی هم هست. هئو! من شمارا گوَشان که چه هماییا بتُرسێت.


آیان همے اژدیا پرستش کرت چێا که رسترارا اِهتیاری داتگ‌اَت و رسترِش پرستش کرت و گوَشتِش: ”کئے رسترئے ڈئولا اِنت؟ کئے گۆن اِشیا جنگ کرتَ کنت؟“


کئے اِنت که چه تئو نتُرسیت، او هُداوند! کئے اِنت که تئیی ناما شئوکتَ ندنت؟ چێا که تهنا تئو پاک ائے. سجّهێن کئومَ کاینت و تئیی بارگاها ترا پرستشَ کننت، چێا که تئیی آدلێن کار زاهر بوتگ‌اَنت.“


چه اے چارێن سَهداران هر یکّێا شش بانزُل و هر نێمگا چمّ پِر اَت، بانزُلانی چێرا هم. اے هچّ بسَّ نکننت و شپ و رۆچ گوَشگا اَنت: ”پاک اِنت، پاک اِنت، پاک اِنت، پُرواکێن هُداوندێن هُدا پاک اِنت، هما که هست بوتگ، هست‌اِنت و آیگی اِنت.“


Volg ons:

Advertensies


Advertensies