25 تئو وت گۆن پاکێن روهئے اِلهاما چه مئے بُنپیرُک، وتی هِزمتکارێن داوودئے زبانا گوَشت: ’آ دگه کئوم په چے شۆرشَ کننت و راج چێا مُپت و ناهودگێن پندلَ سازنت؟
چه وتی دلا اے هبرا در بکنێت که ’ما اِبراهێمئے نَسل و اۆبادگ اێن.‘ من شمارا گوَشان که هُدا چه اے سِنگ و ڈۆکان هم، په اِبراهێما چُکّ و اۆبادگ پێدا کرتَ کنت.
گوَشتی: ”او براتان! هُدائے پاکێن کتابئے تها، هرچے که پاکێن روها ایسّائے دَزگیر کنۆکانی رهشۆن، یَهودائے بارئوا چه داوودئے زبانا پێشگۆیی کرتگاَت، اَلّما پوره و سَرجم بئیگی اَت.
بله آ پئیگمبرے اَت و زانتگاَتی هُدایا سئوگند وارتگ و کئول کرتگ که چه آییئے نَسلا یکّێا، آییئے بادشاهیئے تَهتئے سرا نادێنیت.