7 لۆٹتِن آییا وتی شَریَتئے سرا مئیاریگ بکنێن، بله لشکرئے مستر لیسیاسا، په زۆر چه مئے دستا پَچ گپت و برت. پمێشکا ما، آییئے بِڈّ و بُهتام جنۆک، تئیی کِرّا راه دئیگ بوتگێن.
پولُسِش کُشگی کرتگاَت که رومی لشکرئے مسترا هال رَست سجّهێن اورشَلیما شۆرشے کپتگ.
وهدے پولُس کلاتئے پَدانکان رَست، چه مهلوکئے زَهر و هِژما سپاهیگ آییئے بَڈّ کنگا ناچار بوتنت،
وهدے آیانی نیاما اَڑ و جنجال گێشتر بوت، لشکرئے مسترا تُرست، چۆ مبیت پولُسا بجننت و چُنڈ چُنڈ بکننت، پمێشکا سپاهیگی پرمان داتنت که جَهلاد برئونت، پولُسا چه آیانی نیاما په زۆر در بکننت و کلاتا ببرنت.
گڑا لشکرئے مسترا دو اَپسر لۆٹت و گوَشتنت: ”دو سَد پئیادگێن سپاهیگ، هپتاد اسپسوار و دو سَد نئیزهبندێن سپاهیگ تئیار بکنێت که اِنشپی، ساهت نُها کئیسَریَها برئونت،
چه اِشان و اَبێد، مزنێن پرستشگاهئے بێهُرمتی کنگئے چِن و لانچی هم کرتگاَت که ما گپت.
نون تئو وت آییا جُست و پُرس بکن، هما بِڈّ و بُهتام که ما آییئے سرا جتگاَنت، آیانی راستیا سهیگ ببئے.“