پیریا هم بَر و سَمرَ دئینت و په اے جارئے جنگا تَرّ و تازگ و سبزَ ماننت که هُداوند راست و آدل اِنت، هما منی تلار اِنت و آییا هچ نااِنساپی و بدی مان نێست.
هما باوَرمند که چه اِسْتیپانئے وهد و باریگئے آزاران، شِنگ و شانگ بوتگاَتنت سات و سپر کنان، پینیکیَه، کِبْرِس و اَنْتاکیَهئے سرڈگاران رَستنت، هُدائے هبرانی مِستاگا تهنا گۆن یَهودیان گوَشگا اَتنت.
بازێن هبر و هالا رَند، پِتْرُس پاد آتک و گۆن آیان گوَشتی: ”او براتان! شما شَرَّ زانێت که باز وهدا پێسر، هُدایا چه شمئے نیاما منا گچێن کرت که درکئوم چه منی زُبانا ایسّائے وشّێن مِستاگا بِشکننت و باور بکننت.
منی سیاد آنْدْرونیکاس و یونیاس که منی همراهیا بندیگ اَتنت سلام سر کنێت. کاسِدانی نیاما آ، ارزشمند و نامدارێن چِهرگ اَنت و چه من و پێسر، مَسیهئے باورمند بوتگاَنت.