12 آ وَرنااِش، زِندگ و دْراه آییئے لۆگا برت و آیان مزنێن تسلّا و دِلبڈّیے رَست.
گڑا بُرزاد شت، نانی چُنڈ چُنڈ کرت و وارت، رندا گۆن آیان وتی گپّ و تْرانی تان گوَرباما دێما برت و پدا چه اۆدا در کپت و شت.
ما بۆجیگا سوار بوتێن و چه پولُسا پێسر، آسوسئے شهرا شتێن که چه اۆدا آییا گۆن وت بزورێن. پولُسئے واهگ اِش اَت که تْرواسا بگر تان آسوسا هُشکیا سپر بکنت.
مئے برات تیموتاووس که هُدائے راها مَسیهئے وشّێن مِستاگئے شِنگ کنگئے کارا مئے همکار اِنت، آییا دێمَ دئیێن که شمئے ایمانا مُهرتِر بکنت و شمارا دِلبڈّی بدنت
پمێشکا یکدومیا گۆن اے هبران دلبڈّی بدئیێت.
پمێشکا یکدومیا دلبڈّی بدئیێت و وتی ایمانئے رُست و رُدۆما یکدگرا کُمکّ بکنێت، اَنچۆ که شما انّون کنگا اێت.
براتان! ما چه شما دَزبندیَ کنێن، هما که تَمبَل و جاندُزّ اَنت، آیان سرپد بکنێت، هما که دلپرۆش اَنت، آیان دلبڈّی بدئیێت، هما که نزۆر اَنت، آیان کُمکّ بکنێت و سجّهێنانی برداشتا بکنێت.
مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے جند و مئے هُداێن پت که مارا دۆستَ داریت و وتی رهمتئے برکتا مارا ابَدی دلبڈّی و شَرّێن اُمێتی داتگ،