نجومیانی پِر ترّگا رند، هُداوندئے پرێشتگے ایسُّپئے وابا آتک و گوَشتی: ”چُکّ و چُکّئے ماتا بزور و مِسرا بتچ، تان من ترا نگوَشان همۆدا بدار، چێا که هیرودیس چُکّئے در گێجگ و کُشگا دلمانگ اِنت.“
هما گُلام که آیانی واجه باورمند اَنت، نباید وتی واجهان اے هاترا کمتر اِزّت بدئینت که ایمانئے بُنیادا برات اَنت. اے گُلام باید اِنت انگت گێشتر وتی واجهانی هِزمتا بکننت، چێا که اِشانی هِزمت دۆستیگێن باوَرمندێا پائِدگَ دنت. اے چیزّانی تالیما بدئے و گۆن مردمان دَزبندی کن که اَنچُش بکننت.