Biblia Todo Logo
Aanlyn Bybel

- Advertensies -




Numeri 14:2 - Die Bybel 2020-vertaling

2 Al die Israeliete het by Moses en Aäron gemor en die hele volksvergadering het vir hulle gesê: “Het ons maar in Egipteland gesterf; of het ons maar in hierdie woestyn gesterf!

Sien die hoofstuk Kopieer

Bybel vir almal

2 Al die Israeliete het vir Moses en Aäron beskuldig. Die hele vergadering het vir hulle gesê: “Ons wens ons het in Egipte gesterf of hier in die woestyn, ons wens ons was dood.

Sien die hoofstuk Kopieer

Afrikaans 1933-1953

2 En al die kinders van Israel het gemurmureer teen Moses en teen Aäron, en die hele vergadering het aan hulle gesê: Ag, as ons maar in Egipteland gesterf het! Of as ons maar hier in die woestyn gesterf het!

Sien die hoofstuk Kopieer

Afrikaans 1983

2 Al die Israeliete was in verset teen Moses en Aäron, en die hele vergadering het vir hulle gesê: “As ons maar in Egipte of in hierdie woestyn gesterf het!

Sien die hoofstuk Kopieer

Contemporary Afrikaans Bible 2023

2 En al die kinders van Israel het teen Moses en teen Aäron gemurmureer, en die hele vergadering het vir hulle gesê: Mag ons tog maar in Egipteland gesterf het! of sou God ons in hierdie woestyn gesterf het!

Sien die hoofstuk Kopieer

Die Boodskap

2 Hulle het teen Moses en Aäron in opstand gekom en gesê: “As ons maar eerder in Egipte of in die woestyn doodgegaan het, dan was dit baie beter!

Sien die hoofstuk Kopieer




Numeri 14:2
31 Kruisverwysings  

Hy self het egter die woestyn in gegaan, 'n dagreis ver. Daar aangekom, het hy onder 'n witbesembos gaan sit en gevra dat sy lewe tot 'n einde moet kom. Hy het gesê: “Dit is nou genoeg, Here! Neem my lewe, want ek is nie beter as my voorouers nie.”


“ Waarom is ek nie dood by geboorte nie? Waarom het ek nie gesterf toe ek uit die moederskoot gekom het nie?


Hulle het 'n kosbare land afgewys; hulle het nie sy woord geglo nie.


Hulle het in hulle tente gemor en nie na die stem van die Here geluister nie.


Om hulle ontwil het Hy aan sy verbond gedink, en Hy het hulle jammer gekry uit die oorvloed van sy troue liefde.


en sê vir Moses: “Is dit omdat daar geen grafte in Egipte is nie, dat jy ons saamgeneem het om in die woestyn te sterf? Wat het jy ons aangedoen deur ons uit Egipte uit te lei!


Die volk het teenoor Moses gemor en gesê: “Wat moet ons drink?”


Maar die volk het daar gesmag na water, en die volk het teen Moses gemor en gesê: “Waarvoor het jy ons uit Egipte laat optrek? Om ons en ons kinders en ons vee van dors te laat sterf?”


Here, neem dan nou maar my lewe van my weg, want dit is vir my beter om te sterf as om te leef.”


Teen sonop het God 'n gloeiende oostewind beskik, en toe die son op Jona se kop bak, het hy duiselig geraak en gewens hy gaan dood. Hy het gesê: “Dit is vir my beter om te sterf as om te leef.”


Die volk het erg begin kla in die ore van die Here. Toe die Here dit hoor, het sy toorn ontbrand. Die vuur van die Here het teen hulle ontbrand, en dit het die rand van die kamp verteer.


As U so met my wil maak, maak my dan maar dadelik dood. As ek genade in u oë gevind het, laat my dan nie my ellende aanskou nie.”


Ons onthou die vis wat ons in Egipte geëet het, verniet; ook die komkommers, waatlemoene, preie, uie en knoffel.


Die hele volksvergadering het toe hard uitgeroep en die volk het daardie hele nag gekerm.


niemand van al die manne wat my heerlikheid en my tekens gesien het wat Ek in Egipte en in die woestyn gedoen het, en My nou al tien keer uitgedaag het, en na my stem nie geluister het nie,


Is dit nie genoeg nie dat jy ons uit die land wat oorloop van melk en heuning laat optrek het om ons in die woestyn te laat sterf, dat jy ook nog voortdurend oor ons wil baasspeel?


Die hele volksvergadering van die Israeliete het die volgende oggend teenoor Moses en Aäron gemor: “Dit is julle wat die volk van die Here doodgemaak het.”


Moses het met die Israeliete gepraat, en al hulle leiers het vir hom 'n staf gegee, vir elke leier een staf, volgens hulle stamme, twaalf stawwe. En die staf van Aäron was ook onder hulle stawwe.


Toe daar nie meer water vir die volksvergadering was nie, het hulle teen Moses en Aäron saamgespan.


Die volk het Moses verwyt; hulle het gesê: “Ag, as ons maar omgekom het toe ons volksgenote voor die Here omgekom het!


Waarom het julle die geloofsgemeenskap van die Here na hierdie woestyn gebring? Was dit sodat ons en ons vee hier moet sterf?


Die volk het teen God en teen Moses uitgevaar: “Waarom het julle ons uit Egipte laat optrek om in die woestyn te sterf? Want daar is geen brood of water nie, en ons walg van die ellendige kos.”


En moenie mor, soos sommige van hulle gemor het nie – hulle is deur die vernietiger uitgedelg.


en het in julle tente gesit en mor en gesê, ‘Dit is omdat die Here ons haat dat Hy ons uit Egipteland uitgelei het om ons in die hand van die Amoriete oor te gee en om ons uit te delg.


En toe die Here julle van Kades-Barnea af gestuur het met die woorde, ‘Trek op en neem die land in besit wat Ek vir julle gee,’ was julle opstandig teen die bevel van die Here julle God. Julle het Hom nie vertrou nie en nie na sy stem geluister nie.


Wie was dit wat gehoor het, maar nietemin in opstand gekom het? Was dit nie almal wat onder leiding van Moses uit Egipte uitgetrek het nie?


Hierdie mense, dit is hulle wat mor, foutvind, en hulle drange uitleef; hulle is grootmond, en vlei mense vir eie gewin.


Volg ons:

Advertensies


Advertensies