Biblia Todo Logo
Aanlyn Bybel

- Advertensies -




1 Samuel 30:6 - Die Bybel 2020-vertaling

6 Dawid was erg in die noute, want die manskappe het gedreig om hom te stenig. Al die manskappe was immers bitter ontsteld, elkeen oor sy seuns en dogters. Maar Dawid het krag gevind by die Here sy God.

Sien die hoofstuk Kopieer

Bybel vir almal

6 Dit was gevaarlik vir Dawid, want die manne het gesê hulle wil hom doodgooi met klippe. Die manne was baie hartseer oor hulle kinders. Maar Dawid het sterk gebly, want sy God die Here was by hom.

Sien die hoofstuk Kopieer

Afrikaans 1933-1953

6 En Dawid het dit baie benoud gehad, want die manskappe het gepraat om hom te stenig; want die siel van al die manskappe was verbitterd, elkeen oor sy seuns en sy dogters; maar Dawid het homself versterk in die Here sy God.

Sien die hoofstuk Kopieer

Afrikaans 1983

6 Dawid was in die nood, want die manne het daaraan gedink om hom met klippe dood te gooi. Almal was verbitterd, elkeen oor sy seuns en dogters, en toe het Dawid hulp gevra by die Here sy God.

Sien die hoofstuk Kopieer

Contemporary Afrikaans Bible 2023

6 En Dawid was baie benoud; want die volk het gepraat om hom te stenig, omdat die siel van die hele volk bedroef was, elkeen oor sy seuns en oor sy dogters; maar Dawid het hom bemoedig in die HERE sy God.

Sien die hoofstuk Kopieer

Die Boodskap

6 Dawid was lelik in die nood: die manne was só verbitter oor hulle kinders dat hulle gedreig het om hom met klippe dood te gooi. Maar hy het krag gekry by die Here sy God.

Sien die hoofstuk Kopieer




1 Samuel 30:6
51 Kruisverwysings  

Jakob het baie bang geword; dit het hom benoud gemaak. Hy het toe die mense wat by hom was, die kleinvee, die beeste en kamele in twee kampe verdeel.


Gusai sê toe daarby: “U ken self u vader en sy manne: Hulle is helde, en hulle is so omgekrap soos 'n beer in die veld wat van haar kleintjies beroof is. Daarby is u vader 'n krygsman; hy sal nie by die mense slaap nie.


Maar toe sy by die man van God op die berg kom, het sy sy voete vasgegryp. Gehasi het nader gekom om haar weg te stoot, maar die man van God het gesê: “Los haar, want sy is bitter ontsteld. Die Here het dit vir my verberg en my nie ingelig nie.”


Kyk, Hy kan my doodmaak, maar ek gaan nie wag nie. Ek wil net my optrede in sy teenwoordigheid verdedig.


Ek het bly glo, selfs toe ek gesê het: “Ek is swaar beproef.”


Die dag toe ek geroep het, het U my geantwoord. U maak my innerlik sterker.


Hy het gesê: Ek het U lief, Here, my sterkte!


bande van die •doderyk het my verstrengel, vangstrikke van die dood het my ingewag.


Die benoudheid van my hart is oorweldigend; lei my uit my kwellinge.


Wag op die Here! Wees sterk en hou moed, ja, wag op die Here!


Julle moet die Here liefhê, almal wat aan Hom getrou is. Die Here hou betroubares veilig, maar vergeld, tot die uiterste, dié wat hoogmoedig optree.


Dit sny tot op die been, as my teenstanders my tart deur die hele dag lank vir my te vra: “Waar is jou God?”


Hieraan moet ek dink terwyl ek my hart uitstort, hoe ek optrek in 'n magtige skare, hoe ek voor hulle uit gaan na die huis van God, met luide jubelkrete en dankliedere – 'n feesvierende menigte.


My God! My siel kwyn weg in my, daarom dink ek aan U hier uit die Jordaanstreek en by die Hermonberge, hier van berg Misar af.


Op God – ek loof sy woord – op die Here – ek loof sy woord –


Vir die •musiekleier. Op Jedoetoen. 'n Psalm. Van Dawid.


Ja, hulle beplan om hom af te stoot van sy hoë plek, hulle hou van leuens. Met die mond seën hulle, maar in hulle binneste vloek hulle. •Sela


My God, bevry my uit die hand van goddeloses, uit die greep van hulle wat onreg doen en verdruk.


Want U is my hoop, my Heer; Here, van my jeug af stel ek my vertroue in U.


Moses het na die Here om hulp geroep en gesê: “Wat moet ek maak met hierdie volk? Hulle is op die punt om my te stenig. ”


'n Sterk toring is die Naam van die Here; die regverdige hardloop dit binne, en is onbereikbaar.


Ja, U was 'n toevlug vir armes, 'n toevlug vir behoeftiges in hulle nood, 'n skuilplek teen stortreën, 'n skaduwee teen hitte. Want die asem van geweldenaars is soos stortreën teen 'n muur,


Here, my sterkte, my beskutting, my toevlugsoord in die dag van nood, na U sal nasies kom van die uithoeke van die aarde af. Hulle sal sê: “Net leuens het ons voorouers geërf – nietige afgode, en onder hulle is daar nie een wat enigiets kan bied nie. ”


Hy het gesê: “In my nood het ek na die Here geroep, en Hy het my geantwoord. Uit die ingewande van die •doderyk het ek om hulp geroep, en U het my stem gehoor.


Toe die hele volksvergadering dreig om hulle met klippe dood te gooi, het die heerlikheid van die Here in die Tent van Ontmoeting aan al die Israeliete verskyn.


Die skare wat voor Hom uit geloop en dié wat gevolg het, het uitgeroep: “Hosanna vir die •Seun van Dawid! Geseënd is Hy wat kom in die Naam van die Here! Hosanna in die hoogste!”


Pilatus vra hulle toe: “Wat moet ek dan maak met Jesus wat as Christus bekend staan?” Hulle roep toe almal uit: “Laat Hy gekruisig word!”


Hulle het toe klippe opgetel om Hom te stenig, maar Jesus het hulle ontduik en die tempelterrein verlaat.


Hy het teen alle verwagting in bly hoop, en geglo dat hy die vader van baie nasies sou word, soos gesê is: “Só sal jou nageslag wees.”


Met die belofte van God in gedagte, het hy nie in ongeloof verval en begin twyfel nie; trouens, hy het sterker geword in die geloof, en het die eer aan God gegee.


Wat sal ons dan hiervan sê? As God vir ons is, wie kan teen ons wees?


As ons dan verdruk word, is dit ter wille van julle bemoediging en redding; as ons bemoedig word, is dit ter wille van julle bemoediging, wat tot uitdrukking kom deurdat julle met volharding dieselfde lyding verduur as wat ons deurmaak.


In alles word ons verdruk, maar nie oorweldig nie; ons is oor raad verleë, maar nie radeloos nie;


Want selfs nadat ons in Macedonië gekom het, het ons liggaamlik geen rus gehad nie, en het ons van alle kante verdrukking ervaar – van buite aanslae, en van binne angs.


sodat ons met vertroue kan sê: “Die Here is vir my 'n helper – ek sal nie bang wees nie. Wat sal 'n mens aan my doen?”


Maar die nakomelinge van Dan het hom geantwoord: “Moenie op ons kom skreeu nie, anders val opvlieënde manne jou dalk aan en verloor jy jou lewe en dié van jou huismense.”


Die manskappe, die manne van Israel, het moed bymekaargeskraap en hulle weer in gevegslinies opgestel op die plek waar hulle dit op die eerste dag gedoen het.


Sy was bitter ongelukkig en het tot die Here gebid terwyl sy onbedaarlik huil.


het Jonatan, Saul se seun, gereedgemaak en na Dawid in Goresa gegaan. Hy het hom in die Naam van God bemoedig


Samuel sê toe vir Saul: “Waarom steur jy my deur my te laat opkom?” Saul het geantwoord: “Ek is baie benoud. Die Filistyne voer teen my oorlog en God het van my gewyk. Hy antwoord my nie meer nie, nóg deur die profete, nóg deur drome. Toe het ek u opgeroep om aan my te kenne te gee wat ek moet doen.”


Volg ons:

Advertensies


Advertensies