Umaŋ duɔ bella mi nelma‑i aa tuɔ ce-ma, mi maama dɔlnu u yaa‑i. A ne da mi maamaŋ dɔlnuŋ umaŋ, kutieŋo maama ka dɔlnu mi To‑i aa bi dɔlnu mɛi fɛrɛ‑i, aa mi ka pigãaŋ kutieŋo‑i mi fɛrɛ.»
Ma sĩ mi waaŋ-ma baa-na miɛ: ‹Mi ka ta ŋga mi ka bir jo kɛ?› Da kuɔ mi maama dɔlnu-nɛi, miŋ kãŋ mi To wulaa, ku saaya ku dɔlnu-nɛi. Hama‑i nuɔ‑i? Mi To maaraa muɔŋo‑i.
Mamaŋ nyɛgãaŋ Diiloŋ-nelma-na wuɔ: «Abiramu haa u naŋga Diiloŋo-na, Diiloŋo ne u nahaale‑i aa cira nelviiŋo», nelma famma'i saa ce daama‑i wɛi? Kuŋ ciɛ dumaaŋo-na, Diiloŋo tuɔ bĩ-yo u jĩɛŋo.