«Ku huoŋgu-na, u ka bir waŋ baa bamaŋ dii u nanyuɔŋgu-na wuɔ: ‹Halaaŋ mi caaŋ-nu, Diiloŋo gãaŋ baa namaa fuɔ! Dãŋgbɔguɔŋgu maŋ diyaa ta ku cie *Sitãni‑i baa u pɔpuɔrbiemba‑i, taa na kã ku yaa nuɔ‑i!
Niŋ hãa-mi fɔ̃ŋgũɔ maŋ, miŋ ciɛ huɔŋgu maŋ baa-ba, mi niɛya-bɛi baa u yaa‑i. Mi niɛya-bɛi, u diei saa ji balla mi wulaa, da ku saa waa umaŋ naa saaya u balla ŋaa maŋ nyɛgãaŋ dumaa Diiloŋ-nelma-na.
Fuɔ barguɔ yaa nuɔ‑i Diiloŋ uŋ ciɛ baa-mi a ce-mi u pɔpuɔrbiloŋ muɔ u yerre fafaaŋgu maama-na, nuɔmba‑i nilɛiŋa-na hiere ba da ba haa ba naŋga yuɔ aa ta ba nu u nuŋgu‑i.
Banaŋ da ba fi'a ba saa hũu-ma wuɔ Yesu pɔpuɔrbiloŋ muɔ, namaa fuɔ na saaya na hũu-ma. Naŋ hũyãa Itieŋo maama‑i mi wulaa, ku yaa pigãaŋ wuɔ Yesu pɔpuɔrbiloŋ muɔ.