Biblia Todo Logo
Aanlyn Bybel

- Advertensies -




१ पत्रुस 1:15 - बान्‍तावा राई

15 मेन खानानिन काबुत सेङ्‌लो म़मुयाङ्‌वा खानानिन्‌छाङ झारा आम्‍नुओ च़माथाङ्‌मादा सेङानिन।

Sien die hoofstuk Kopieer




१ पत्रुस 1:15
32 Kruisverwysings  

खोन्‌ओसा निनाम्‍मादु कायुङ आम्‍नुओ पापा देत्‍नि अ़नुवाक म़मुयाङ, खानानिन्‌छाङ मोवात्‍निङा अ़नुवाक लिसानिन।”


खोक्‍कोसाआ आन्‍कान्‌छाङ मो रुहुप्‌दा म़पाआ। खोक्‍कोसाआ यहुदिचि ओन्‍ङा माआङ, मेन निरावाचिछाङ म़बुत्‍तुयुङ्‌सुचि।


खोन्‌ओसा सोमातुक्‍निङ्‌निओ यावाचि ओ, आन्‍कान्‌एदाओ हिप्‍माय़ङ्‌चि म़युङ्‌याङ्‌ओसा आन्‍पोक खोन्‍कि आन्‍लावा झारा पोप्‍मादाङ्‌का आन्‍कान आप्‍पि सेङ्‌सिन्‍चिन्‍ने, खोन्‍कि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुकित्‍मादा झारा सेङिन्‍ने।


अ़च़वाङ य़ङ ओङा ओ, आम्‍नुओ ह़ङ्‌म़ङ्‌ओ च़माथाङ्‌माआ ख्रिस्‍तओ अ़चुनुय़ङ्‌खान खान्‍तुओ मुने। अ़ङ्‌का बान्‍ङाकि तुप्‍नानिन्‌नुछाङ माङ्‌लो अ़ङ्‌का अ़युङ्‌ऩङ्‌ऩङ्‌ङाने, अ़ङ्‌का ओ य़ङ आम्‍नुओ तुक्‌वादा एन्‍मा स़ङा, खानानिन अ़क्‌तात लावादा अ़क्‍नि त़लिसिन्‌कि त़एविन्‌ओ खोन्‍कि अ़क्‍मिन्‍माओ त़लिसिन्‌कि नुय़ङ्‌खान्‌ओ साकोङ्‌छ़ङ्‌ओ निम्‍पाङ अ़क्‍नि त़मुन्‌येन्‌ओ अ़ङ्‌का एन्‍मा तोक्‍तुङ्‌ने।


खोन्‌ओसा निनाम्‍मादुओ सिरिफा तोक्‍मा मित्‍चिऩङ्‌आ बुया लोत्‍ङाङा। निनाम्‍हाङ्‌आ ओसोओ निम्‍पाङ ख्रिस्‍त येसुलाम्‍पा निनाम्‍मादुत्‍नि ऩबुत्‍ताङ्‌ओ।


मेन आन्‍ताङ्‌युङ निनाम्‍मादु युङ्‌याङ। खोन्‍कि मोदाङ्‌का म़ताओ आन्‍कालेन्‍पा, हाङ्‌पा येसु ख्रिस्‍त आन्‍कान राक्‍स़रि हुङुम।


आन्‍कान्‍का खानानिन निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुऩङानुओ ह़ङ्‌म़ङ ह़ङानिन निम्‍पाङ यायोक प़नि खोन्‍कि राक प़ निकिना लोनि। खोक्‍कोसाआ खानानिन खोक्‍कोसोओ अ़चुसाम्‍स़रिओ अ़चुहाङ्‌होन्‌दा ऩबुत्‍तिन।


सावाछा त़मुयाङ्‌ओसा साङ्‌आछाङ खाना आम्‍साया ऩपेप्‍नान्‍ने। मेन साकोङ्‌छ़ङ कामुचिएदा आम्‍हान्‍मा, च़माथाङ्‌मा खोन्‍कि सोमातुक्‍मा, साकोङ्‌छ़ङ खोन्‍कि सेङ्‌मादा खाना अ़क्‍छा अ़मात्‍ऩङ लिसा।


खोक्‍कोसाआ आन्‍कान म़लेइसा, खोन्‍कि सेङ्‌याङ्‌ओ ह़ङ्‌म़ङ ह़ङ्‌सि आन्‍कान म़बुत्‍ता। आन्‍कान अ़नुवाक काचिचि मुन्‌ओसा माआङ, मेन खोक्‍कोसोओ आप्‍पिओ अ़नुवाक मित्‍चिऩङ खोन्‍कि सोमातुक्‍माआ ओ। मो सोमातुक्‍मा खोक्‍कोसा ख्रिस्‍त येसुलाम्‍पा अ़पुङ्‌चिपुक्‌दाङ्‌का बुयाङा आन्‍कान म़पुवा।


आन्‍म़नाचिआ अ़नुवाक काचि मुमादा अ़चुमिन्‍मा अ़पाक्‍ने, खोन्‍किना अ़न्‍नुनु दोत्‌याङ्‌ओ सामाचि कोप्‍मा अ़ऱने। मोवात्‍नि म़च़नालो आन्‍म़नाचिआ सोज्‍जेओ ह़ङ्‌म़ङ ऩखाइसुन।


ओ अ़नुछ्‍याओ य़ङ ओ। निनाम्‍हाङ्‌एदा साकोङ्‌छ़ङ कामु झारासा अ़नुवाक काचि मुमादा मिन्‍मा अ़पाक्‍ने निकिना खाना त़छ़म्‍तुचिनेनि अ़ङ्‌का लोना। ओवाको काचिचि अ़नुवाक म़मु खोन्‍कि झारा म़नाचिओ निकि अ़नुवाक य़ङ ओ।


झारा म़नाचिएनान नुलोक तोङानिन्‌कि युङानिन। सेङ्‍ओ ह़ङ्‌म़ङ ह़ङानिन। सेङ्‌लो मान्‍ह़ङ्‌माङ साङ्‌आछाङ हाङ्‌पा अ़खान।


आम्‍नुओ ह़ङ्‌म़ङ फेक्‌वा च़क्‍ख़य़ मुमादाङ्‌का अ़थाया युङ्‌सानुम, खोन्‍कि खानानिन्‌एदा युङ्‌याङ्‌ओदाङा आम्‍नुओ सोम्‍सेत्‍तानिन्‍चिन। देकिनालो खोक्‍को आप्‍पि म़य़ङायुङ्‌सा, “अ़ङ्‌का खानानिन देम्‍खाछाङ अ़लेत्‍नानिमिन, माङ्‌लो अ़ङ्‌का खानानिन देम्‍खाछाङ अ़छित्‍नान्‍निमिन।”


खानानिन्‌एदा खारु कातोक खोन्‍कि कातुप साङ युङ्‌याङ? खोसोओ अ़खारुदाङ्‌का ताओ अ़सिम्‍मान्‍चिन्‌आ अ़काचिचि मुचिकि अ़नुवाक अ़च़माथाङ्‌मा खाङ्‌मुसुचिने।


निरावाचिओ अ़चुरादा आम्‍नुओ च़माथाङ्‌मा अ़नुवाक मुवानुम। मोचिआ खानानिन अ़त्‍लो काच़चिनि आम्‍नुओ देङ्‌सालाप्‍पादा म़चेप्‌नुछाङ मोचिआ आम्‍नुओ अ़नुवाक काचिचि म़खाचिकि हाङ्‌पा म़ताओ लेन मोचिआ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुओ ऩङ अ़चोन्‍ने।


मेन खानानिन छेन्‍माय़ङ रावा ओ, हाङ्‌ओ अ़चुकाब़क्‍पाचि, त़सेङिन्‌येन्‌ओ म़नाचि, निनाम्‍हाङ्‌ओ आप्‍पिओ अ़चुम़नाचि ओ। खोक्‍कोसाआ खानानिन कुन्‌यामादाङ्‌का म़दोम्‍दाओ साम्‌दा ऩबुत्‍तिन, खोन्‌ओसा खोक्‍कोसोओ म़दोम्‍दाओ अ़चुकाचिचि खानानिन्‌आ खात़लुसुम्‍ने।


मेन मो सिम्‍नान्‍चिन्‍सा खोन्‍कि साऩङ्‌वाएनान मुवानुम। आम्‍नुओ छेन्‍खाताया सेङ्‌लो मुवानुम, खोन्‌ओसा आम्‍नुओ देङ्‌सालाप्‍पादा सुङ्‌याङ्‌सा काचेप खोन्‍कि ख्रिस्‍तदाओ आम्‍नुओ च़माथाङ्‌मादा रुकाफोक्‌चि लेजोदा म़छुक्‍ने।


झारा सोमाकातुक निनाम्‍हाङ्‌आ ख्रिस्‍तदा अ़धुन अ़चुऩङ्‌चोन्‍माओ निम्‍पाङ खानानिन ऩबुत्‍तिन्‌युङ्‌सिन। खानानिन्‌आ अ़क्‍चित्‌तारि दुखा त़आङ्‌तुम्‍चिउम्‌कि खोक्‍कोसाआ खानानिन अ़ऩङ्‌वा ऩलासिन्‍मुन, ऩतोङ्‌सिन, सावापोरिओ ऩमुन, खोन्‍कि ऩतुङ्‌निन्‌ओ छ़ङ्‌दा खानानिन ऩयुङ्‌सिन।


खोन्‍कि खोक्‍को म़सेङ्‌याङ्‌वात्‍निङा खोक्‍कोएदा सोम्‍कुवा कामुचि झारा आप्‍पि म़सेङ्‌नान्‍चिन।


फिलादेल्‍फियादाओ साम्‍भुङ्‌ओ निनाम्‍हाङ काफा खाना ओ य़ङ छाप्‍तु। साङ सेङ्‌याङ, साङ अ़छ़ङ मुयाङ, साङ्‍एदा दाउद्‌ओ अ़हाङ्‌होन्‌ओ अ़होत्‍खा युङ्‌याङ, ओ य़ङ्‌चि खोक्‍कोएदाङ्‌का ओ। देम्‍खा खोक्‍कोसाआ लाप्‍तिखोप अ़होत, साङ्‌आछाङ मो छेक्‍मा अ़ऱन। खोन्‍कि खोक्‍कोसाआ अ़छेक्‌ओ साङ्‌आछाङ होत्‍मा अ़ऱन।


मो चारकातात्‍माङ अ़ह़ङ साक्‍स़ङ्‌चिओ छ-छकातात अ़चुलाप याआङा, खोन्‍कि मो लाप्‌चिओ अ़कोङ खोन्‍कि अ़दुङ्‌लिप्‍पा म़क्‌चिआ म़भेप्‍तायुङ्‌सा। अ़खोलेन अ़खाखुत मोचि मान्‌एम्‍माङ ओवात्‍नि य़ङ्‌सा छाम म़लुवायुङ्‌साङा, “सेङ्‌याङ्‌ओ, सेङ्‌याङ्‌ओ, सेङ्‌याङ्‌ओ, हाङ्‌पा निनाम्‍हाङ झारा सावाकातोक खोक्‍को म़युङाङा खोन्‍कि म़युङ्‌याङ खोन्‍कि खोक्‍को म़ता!”


मोचि अ़धिवा य़ङ्‌आ म़पारा, “झारा सावाकातोक, त़सेङिन्‌येन्‌ओ खोन्‍कि अ़छ़ङ हाङ्‌पो! देम्‍खा खानानिन्‌आ आन्‍कान्‍का कासेत, ओ हेन्‍खामादाओ म़नाचि छ़ङ त़छेन्‍तुम्‍च़म खोन्‍कि अ़फान त़लात्‍तुम्‍च़म?”


Volg ons:

Advertensies


Advertensies